Tuesday 11 November 2014

DAT SONG






ακου το τραγουδι.

τζαι ελπιζω να σου αρεσει τζαι τουτο το illustration που εκαμα.




σκεφτουμε να καμω το μπλογκ μου πιο αρτιστικο, γιατι σιγα σιγα εννα πρεπει να καμω δικη μου ιστοσελιδα με τη δουλεια μου τζαι ξερω γω..

σκεφτουμε να σμιξω τη χιονονιφαδα με την πραγματικη κορουα.
σκεφτουμε ομως εν ξερω.


τεσπα.

ειμαι δαμε, λιο ποτζι ποδα αλλα ειμαι οκ, ειμαι δαμε.



Monday 4 August 2014

καμ μπακ!

εσκεφτουμουν να παρω προωρη αφηπηρετηση. λαλω, τι βρισκουν να με δκεβαζουν; εγερασα εγινηκα ενα βαρετο ατομο, ακομα τζαι εγω η ιδια βαρκουμε με.
μετα ξυπνω το πρωι σημερα που ενα μηνυμα που τον πεζουνο τζαι ελαλε μου κατι για εναν αδρωπο. λαλω τι ιπιε τουτος πρωι πρωι τζαι εφτεξα του;
μετα που εκαλοξυπνησα, εμπηκα τζαι εδκεβασα την Εγω. λαλω οπας ρε πεδκια επιαν μας οι τουρτζοι εκατσαμε πανω. μετα σκεφτομαι. οκ, μπορει να ειμαι οκ. πρεπει να καμω καμ μπακ. εν πρεπει να παρετησω. ναι αλλα γιατι τους αρεσκω; τζαι μετα εσκεφτηκα μιαν ιστορια πριν αναμισι χρονο.


υπηρχε ο παστουρμας στο spectrum μου, τζαι επια αγγλια να τον δω. αγχωμενη που ουλλα που εγινουνταν στην ιταλια μου τζαι εν προσαρμοζουμε ευκολα σε νεα περιβαλλα, εν ενεργουμουν (οπως λαλει τζαι ο θειος μου.)  τζαι ηντα τα ηθελε επηρε με τζαι εφαμεν μαχτονας. εγω επαθα 2 φορες ηδη τροφικη δηλιτιριαση που τα  μαχτονας, αλλα λαλω ντα εννα φαω λιες πατατουες τζαι ενα οκ μπεργκερ. τρωμεν, πρωτη μας μερα μαζι, να παμε σπιτι των γονιων του ξερω γω. ουλλα καλα τζαι ομορφα. ηρτε η ωρα για υπνο, λαλω να παω τουαλετα ενιωθα λιο παραξενα. το κατουρημα εφκηκε μας εμετοι, τζαι οι εμετοι εδιηρκησαν 3 ωρες! εξαντληθηκα ημουν στο πατωμα τζαι απλα εστρεφα οτι οργανο ειχα μεσα μου, εφιαν τζαι τα μαχτονας τζαι οι χολες τζαι εστρεφα χρωματα μετα τζαι ξυθκια.

μπενει η μανα του μεσα,
μετα ο παπας του,
τζινος.
εν σταματω. στρεφω βιρρα. τηλεφωνουν ασθενοφορο (τουτο εμαθα το μετα γιατι τζινη την ωρα εν εποικηνωνουσα) εν ερκεται να με πιαει γιατι εννε τοσο σοβαρο. δαμε ηταν να πεθανω που εμετους and no its not a cool way to die! τζαι εν ερκουνταν.

βαλλουν με μες το αυτοκινητο ποθκια σιερκα, νομιζω ησιε τζαι σιονια γιατι ηταν νοεμβρης κατι, τζαι διουν μου τζαι μια σικλα για να στρεφω τζιμεσα τζαι επιαμε νοσοκομειο.
ειδαν με τζαμε οπως ημουν οπως την ετοιμοθανατη, εβαλαν με ολοησια μεσα τζαι εμπηξαν μου ορρους. ηρτε τζαι ενα μιτσικουρι νοσοκομουιν να μου φκαλει αιμα, εθωρουν τον τζαμε που ετρεμε λαλω εν πειραζει αηστον στη φαση που ειμαι τωρα εν πρεπει να σπαταλω ενεργεια να θυμωνω.

οσο μαστουρωμενη τζαι ετοιμοθανατη τζαι να ημουν, ο μιτσης επερνε πολλυ ωρα που πανω μου. λαλω να γυρισω να δω τι γινεται.
γυριζω.
ΓΙΕΜΑΤΑ ΠΑΝΤΟΥ! ΜΑ ΠΑΝΤΟΥ!
πας την μπλε ξωπλατη νυχτικια μου,
πας το κρεβατι,
ΧΑΜΕ!
πας τα σιερκα μου, τα σιερκα του παντου παντου!
αρα επεθανησκα που εμετο τζαι αιμορραγια.
χμ, καπως γινεται καλλυτερος ο θανατος μου.


ερκουνται ξερω γω σαζουν με κλιουν μου τα γιεματα φκαλουν μου αιμα κανονικα τζαι μετα λαλουν μου, εν ενεργησε καθολου α; λαλω τους οι εχει κανενα μηνα.
εβαλαν μου κατι μες τον ορρο μου ξερω γω. μετα που λιο, με ετοιμοθανατη φωνη λαλω του παστουρμα: θελω τουαλετα.

ερκουνται φερνουν μου μια ΚΑΡΕΚΛΑ να κατσω πανω τζαι να σιεσω τζαμε! ΜΑ ΣΟΒΑΡΟΜΙΛΑΤΕ!!!????? ΔΑΜΕ ΕΧΩ ΝΑ ΣΙΕΣΩ ΕΝΑ ΜΗΝΑ! ΤΖΑΙ ΕΝΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ Η ΚΑΡΕΚΛΑ!?? ΤΖΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟ! ΗΤΑΝ ΤΖΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΖΑΙ Ο ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΣ ΤΖΑΙ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ! ΜΑ ΡΕ ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ!!!!

λαλω οκ εν θα σιεσω εννα πεθανω που εμετους, αιμορραγια τζαι κακκα εξπλοσιον στο στομαχη μου. τουλαχιστο κανενας εν επεθανε ως τωρα ετσι, εννα ειμαι κκουλ τζαι πρωτοτυπη.

συνεχιζει ο πονος τζαι λαλω οκ εν παει εβρετε μου τουαλετα τζαι εννα παω τουαλετα στο βουννο να πατε!
σηκωνουμε, ισια που επερπατουν ρε πεδκια σοβαρα! ακομα τωρα που το σκεφτομαι πιανει με η καρδια μου. σηκωνουμε με την ξωπλατη μπλε ποδκια, πιαννω τον καθηστερημενο τον ορρο μου, τζαι κοφκο στρατες να εβρω τουαλετα. ο παστουρμας που πισω μου! οι λαλω του φιε! εννα σιεσω πομπα! ΦΙΕ!

Παστουρμας :οι εν θα σε αφηκω να φυρτεις μες την τουαλετα παλε!
Χιονονιφαδα: ΦΙΕ λαλω σου!!!


επηρε με ως την τουαλετα λαλω του οκ τωρα βουρα μα το θεο μεν σταθεις ποξω!

εν επρολαβα να κλεισω την πορτα τζαι να κατεβασω το παντελονι μου ΗΡΤΕ ΕΝΑΣ ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ!


εν θα συνεχισω να λαλω λεπτομεριες.. μετα που μια νυχτα στο νοσοκομειο, ηβρα λιη ενεργεια τζαι επηραν με πισω στο σπιτι του παστουρμα. ημουν στο κρεβατι συνεχεια για 2-3 μερες. (ναι ηθελα να πεθανω που την αντροπη μου μεν νομιζεις οτι ειμαι καμια ξεντιαντροπη. σοβαρα εν ηθελα ποττε να τους ξαναδω μες τα μαθκια)

μετα που λιες μερες που εγιανα, ηταν καιρος μου να σηκωστω τζαι να καμω μπανιο. βοηθα με ο παστουρμας να σηκωστω...

ΠΑΣΤΟΥΡΜΑΣ: μα τι εν τζινο πας το παντελονι σου;


τζαι τζαμε κυριες και κυριοι επεθανα οι που εμετους, αιμορραγια τζαι εξπλοσιον, επεθανα που την αντρωπη μου, επεθανα που την γαμημενη την τυχη μου επεθανα που μεσα μου τζαι πλεον εν ειμαι ξανα η ιδια ΓΥΝΑΙΚΑ που ημουν παλια.

 (ναι πας το παντελονι μου ηταν υπολημματα των σουρτων μου, αφου εν εκαταλαβες ειπα σου το περιληπτικα)


μετα που λιους μηνες, ο παστουρμας και εγω χωρισαμε φιλικα και αποφασισαμε να παραμεινουμε φιλοι. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΣΙΑΝΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΔΕΙ!

αυτααα. ωραιο καμ μπακ ε;

φιλια τζαι αγκαλιες, σοβαρα τωρα, αι λαβ γιου. 

Tuesday 27 May 2014

21.

Βροχερό ξημέρωμα Τετάρτης. Τελειώνει ο Μάης.

Ήθελα η επιστροφή μου στην μπλογκόσφαιρα να ήταν πιο επική, λιγότερο μελαγχολική. Κάτι που θα μπορούσαν να με θυμούνται..Ήθελα να κάμω τα πρόσωπα που 'γνώρισα' μέσα σε τούτο το κόσμο, αλλά τζαι στον τρισδιάστατο κόσμο, να χαμογελάσουν. Σαν να τζαι έβλεπαν μια ωραία ταινία, ή να διάβαζαν μια όμορφη ιστορία. Η αλήθκεια είναι, τίποτε μεσα σε τουτο το κόσμο εν δίνεται έτσι απλά τζαι εύκολα. Αλλά εν είναι τουτο το νόημα. Το κλειδί στην επιβίωση είναι να μεν τα παρατάς. Τουλάχιστο έτσι καταλαβαίνω που την κάθε μέρα που περνά στην ζωή της χιονονιφάδας.

Πιο εύκολο να μιλώ για τον εαυτό μου στο τρίτο πρόσωπο. Ίσως έτσι να μπορέσω να με μάθω λιο πιο πολλά. Να καταλάβω τι υπάρχει για μένα, τι να κυνηγήσω.


21 πλέον. Ωραίος αριθμός. Αρχίζει με ζυγό νούμερο που δείχνει πληρότητα, δύο για παρέα τζαι μετά έρκεται το ένα. Μονός αριθμός. Μοναξία αλλα τζαι δύναμη κάποιες φορές. Άκουα σήμερα στο ιταλικό καφενείο που έπιασα δουλειά, τον μονόλογο μιας ηλικιωμένης κυρίας. Είπε ότι η τελευταία φορά που έκαμε πάρτυ γενεθλίων ήταν όταν έκλεισε τα 21. Για τζίνο τον αριθμό άξιζε να γιορτάσει. Τζαι τωρά στα 70-80 μάλλον, εκάθετουν τζαμε μόνη της τζαι επαραμιλούσε για τα πράματα που ήθελε να κάμει, τα ταξίδια, το πόσο μόνη νιώθει κάποιες φορές τα βράδια τζαι ότι οι γονείς της ποτέ εν την άφηναν να βάλει πόστερ στους τοίχους. Τζαι οι υπόλοιποι στο μαγαζί, μαζί τζαι ο εαυτός μου, γελούσαμε με το παραλήρημα της. Τζαι μετά ήρτε μου. Είχα μόλις κλεισει τα 21. Τζαι εν έκαμα ούτε ένα πάρτυ. Ποτέ βασικά εν γιόρτασα γενέθλια. Για πολλούς λόγους. Αλλά μετά που πέρασε η Κυριακή, τζαι ήρτε η Δευτέρα, ήταν πλέον αργά για μένα να γιορτάσω τούτον τον όμορφο αριθμό. Κάπως όπως η πρώτη σου φορά. Μετά που σταματά να πονεί, τζαι αρχίζεις να απολαμβάνεις το μυστήριο του έρωτα τζαι του πάθους, θέλεις να το γιορτάσεις, αλλα εν είσαι πλέον παρθένα αλλά φκαρμένη τζαι χρησιμοποιημένη.

Τελειώνει ο Μάης, η Άνοιξη κανονικά εμπήκε, αλλά το παράθυρο μου ακόμα βρέχει. Ξέρω εννα ακουστώ λιο παρανοηκή, αλλά τούτη η γλυτζιά βροχή που απλά χτυπά σου ήσυχα τζαι ήρεμα το παράθυρο σου μαγεύει με. Είμαστε φίλες. Δείχνει μου πράματα που εν βλέπω στον ήλιο, πράματα που εν βλέπω στο φώς. Ειδικά οι νυχτερινές βροχές. Εν ούλλα ήσυχα, σαννα τζαι ο χρόνος σταματά για σένα. Σταματά για να βρείς το χώρο να κλάψεις, να αναθεωρήσεις, να αναρωτηθείς.  Τζαι κάπου βλέπεις μια κίνηση,  κάποιους να τρέχουν να κρυφτούν που τούτη την άκακη βροχή. Να τρέχουν αλλά να χαμογελούν τζαι να φωνάζουν. Τρέχουν να κρυφτούν που τούτες τες σταγόνες που σε βρέχουν τζαι αφήνουν σε ξεγυμνωμένο που ζεστασιά τζαι προστασία, αλλα ίσως να το χρειαζόμαστε κάποιες φορές ξέρεις;

Τζαι εγώ πίσω που ένα παράθυρο να νοσταλγώ τζαι να αναμένω την ευτυχία..  

Wednesday 12 February 2014

you were fucked up by the blade

Αργη τεταρτη


εμεινα σπιτι τζαι απλα ακουα πανεμορφη μουσικη τζαι εσκεφτουμουν ποσο ταλεντο εχουν καπιοι ανθρωποι τζαι ποσο πολλα τους αξιζει ουλλη τζινη η ευτιχια που νιωθεις οταν καμνεις κατι που αγαπας. τζαι φαντασου να το καμνεις συνεχεια!

λατρεφκω τον μαγειρα μου που ξερει τι θελει τζαι αγαπα τζινο που καμνει. συνεχεια θωρει βιντεο, θκεβαζει για την μαγειρικη του, καμνει, ψαχνει, εν καθεται ενα τοπο!

αγαπω την μουσικη, τζαι την τεχνη τζαι τα βιβλια τζαι τον μαγειρα μου τζαι τη ζωη καποιες φορες οταν μου φερνει κατι λουλουδενιες μερες..

εθωρουν μπορει για 5 ωρες χωρις υπερβολη βιντεο στο γιουντουμπ που ακροασεις, που λαηβ, που καλλιτεχνες που θωρεις το, ακουεις το οτι γαμω το ζουν για τζινο!


αργη τεταρτη.
ηρτα τη δευτερα πισω που ενα τετραημερο με τον μαγειρα μου. τι ομορφα που ηταν. επηρε με γαλλια, επηρε με ποτζι επηρε με πολλα, εν με αφηκε λεπτο!

αργη τεταρτη..
εν ειχα τιποτε να καμω, τιποτε να βουρησω τιποτε να αγχωθω. ηταν παρεξενα. τζαι ειπα να ζωγραφισω λιο.. εκαμα ενα σκιτσο λιο παρανοικο, θελει η Σ να της καμω ενα πινακα. τζαι θελω πολλα να της το καμω. εν θελω να το αμελησω.

ειχε ατυχημα την προηγουμενη βδομαδα. οπως ηταν σταματημενη σε μια διαβαση, μπροστα της 3 αυτοκινητα, ηρτε ενα βαν τζαι εδωκεν της την τζαι μετα πισω που το βαν ακομα ενα αυτοκινητο! εσπασαν ουλλα τα γιαλια ετρεχαν τα αιματα της αλλα ευτιχως θεε μου εν επαθε τιποτε σοβαρο. ευτιχως. τι αλλο να παθεις καρκια μου; γυριζει μου που ειμαι μακρια. μαλλν εννα παω πασχα. εννα παει τζαι ο μαγειρας τζαι θελω να ειμαι με την οικογενεια μου. τον μαγειρα μου τζαι την Σ μου την αρφη μου το γεμα μου..

πριν πεθανει ο παπας της ειπε της οτι ειμαι τζαι εγω κορη του. γαμω το εν φεφκει που το νου μου.


αργη τεταρτη.
εχει τζαιρο να κατσω στο λαπ τοπ μου τζαι να γραψω.
αρκεψα τζαι παω σε ψυχολογο...θελω να πω καποια πραματα που εν βρισκω λυση.
την πρωτη μερα, εκλεα εκλεα εκλεα ετρεχαν οι μυξες μου τζι γυριζω να πιασω χαρτομαντηλο, τζαι γυριζω πανω του τζαι θωρω τον τζαι εκλεε τζαι τζινος! οχι κυριε Νταβιντ μου εν γινεται σε παρακαλω να κλεεις τζαι εσυ!

θελω να γινω ζωγραφος, θελω να γινω τραγουδιστρια με μια κιθαρα στο σιερι, θελω να καμνω χαρουμενο το μαγειρα μου τζαι τους φιλους μου θελω να εχω οικογενεια!


η αρφη η νουμερο 1 εν εγκυος με το δευτερο μωρακι! ειμαι τοσο μα τοσο χαρουμενη! πεθανισκω για την πρωτη! θωρω φωτογραφιες της τζαι μελαγχολω, να μου φωναζει το ονομα μου τζαι να πηδα ισια πανω!

τζαι να γυριζει ο παπας μου τζαι να μου λαλει οτι αν συνεχισω ετσι εν θα δικαιουμε καν να θωρω το μωρο. ασιημο χαρτι επεξες φιλε μου..


τεσπα προχωρουμε.

αυριο ξεκινα καινουριο μοντιουλ στο πανεπιστημιο. κανενας πρωτοετης εν ξερει τι γινεται τζαι ειμαστε ουλλοι ψιλοαπογοητευμενοι γιατι μονο μια φορα την εβδομαδα εννα εχουμε πιον μαθημα τζαι ως το πασχα τελιωνουμε τζαι μετα απλα εννα μας καμνουν εργαστηρια ωσπου να κλεισουμε στις 8 του μαι.
ε καλα τουλαχιστο ειμαι πανεπιστημιο τζαι ΕΠΙΒΙΩΣΑ!! σχεδον τελειωνω τον χρονο κυριες και κυριοοι!!!

ο ξαδερφος επροσφερε μου δουλεια τα σαββατοκυριακα να πηεννω να δουλεφκω στο φισιατικο. ευτιχως. κατι ειναι τζαι τουτο.


μα τι ομορφα μελαγχολικη που ειναι η ζωη.. τι μια μερα εισαι δαμε τζαι την αλλη εισαι αλλου!
ασπουμε μπορει μια μερα να καμω ενα τελιο πραμα τζαι να το δει καποιος τελιος τζαι να το προωθησει τζαι να το δει ουλλος ο κοσμος τζαι ενναν ουλλοι περιφανοι για μενα. ζητωω!


τι ωραια που ειναι η μουσικη.
φκαλλει σου αισθηματα που εν ηξερες οτι ειχες τζαι που εν ξερεις να περιγραψεις απλα φακκα η καρκια σου μπαμπμα μπαμπμα τζαι λαλει γουαου.


η ελβετια ηταν πανεμορφη, οι αλπεις χιονισμενες, πεντακαθαρα ουλλα, η αγαπη μου εκραταν μου το σιερι μου τζαι επιενναμε.
ειχαμε ενα μικρο καυγαδακι στο τελος επειδη οι ανασφαλειες μου καποιες φορες εν βοηθουν τζαι εθημωσε μου τζαι ο πεζουνος τζαι ο ντρημερ για τουτο. κατι εχει ο νους μου.
αλλα προχωρω. αργα. τζαι σταθερα.
η ζωη αλλασει που λεπτο σε λεπτο, που μερα σε μερα.
ποττε εν ξερεις τι εννα γινει μα ποττε!
απλα προσπαθα..
ποττε μεν τα παρετησεις. εν ωραια. εχεις μετα να λαλεις ιστοριες τζαι να θωρεις τον ευατο σου που ηταν τζαι που εφτασε τωρα.

με μια μπυρουα στο χερι τζαι ενα πακετο τσιγαρα ηδη στο τασακι
σας αφηνω τουτη την κρυα, ησυχη, μυστηρια τεταρτη
με ενα τραγουδακι.

(εκαμα τζαι ποιημα)


Saturday 4 January 2014

ιστοριες μιας ερωτευμενης 20χρονης μιτσιας

εχω πονοτζεφαλο τζαι τιποτε εν παει κατω σημερα.. προσπαθω να φαω λιο αλλα τιποτε. κατι καρροττα μονο καταφερνω να καταβροχθησω.

εννα ειμαι πολλα πριγκιπησσα τζαι χαζοχαρουμενη αν πω, οι καλυτερες 2 εβδομαδες της ζωης μου ουλλης;

επηρα τον σημερα αεροδρομιο..
θελω να πιασω τηλεφωνο τη μαμα μου τζαι να της πω μαμα εφιε ο μαγειρας μου λειπει μου παρα πολλα ηδη τζαι εν ειμαι πολλα καλα τζαι να μου δωκει συμβουλες αλλα ηντα τσιανς..

οκ εν θα μοιρολογησω. γιατι εν εφιε. εν δαμε μεστη καρδια μου τζαι σε λιο τζαιρο εννα τον ξαναδω τζαι νιωθει οτι νιωθω, εκλεαμε τζαι οι δκιο μες το αεροδρομιο.

οταν ηρτε τζαι επια να τον πιασω που το αεροδρομειο, τζαι επεριμενα ωσπου να φκει, η καρκια μου ηταν να σπασει, εχαμογελουν ασυστολα τζαι ανεξελεκτα απλα ετσι στην ιδεα του οτι εννα φκει η φατσουα του που τζινη τη πορτα. ειδα το αεροπλανο του να καμνει προσγειωσει τζαι εμετρουν τα δευτερολεπτα, τελειωνε εφκα τελειωνε ελα. παντα αργοπορουσα στα ραντεβου μας που ειμασταν κυπρο τζαι λαλει μου τωρα να δεις που εννα με αφηκεις να σε περιμενω στο αεροδρομιο. ΗΝΤΑ ΤΣΙΑΝΣ ματαρες μου. 45 λεπτα πιο νωρις ημουν τζαμε τζαι επεριμενα πως τζαι πως να δω τα μαθκια σου.

τζαι εφκηκε που την πορτα που λαλειτε με ενα στυλακι χαχα εφηρτηκα. μολις με ειδε τζαι ειδα τον εμειναμε λιο αγχωθηκα, ειμαι ομορφη; ειμαι ετσι οπως με αφηκε; ειδαμε ο ενας τον αλλο εφηρτηκαμε που τα γελια εδωκε μου φιλια
επιασε με αγκαλια τζαι λαλει μου ελα να φκουμε λιο εξω να παρουμε αερα ρε φιλε τζαι ηταν να πεθανω που το αγχος.
εφκηκαμε λιο εξω εδωκα του ακομα λια φιλια τζαι λαλω του ατε ελα να παμε σπιτι μας.

"γιατι επιασες τα μαλια σου με τις μασιουες φκαρτες τωρα ξερεις το οτι εν μου αρεσκουν να δινεις τα μαλια σου αηστα να πετουν. επαστηνες. παμε να σε ταισω."

μεταφορικα και κυριολεκτικα (χαχα οκ πολλα σαχλο συγνωμη)

2 εφτομαες επιαν ετσι.
την επομενη μερα που ηρτε επιαμε τζαι εκααμε τους τουριστες στο μπερμινχαμ τζαι ειδαμε την χριστουγεννιατικη μαρκετα. δευτερα εμαγηρεψα του φατζι που την επεθυμησε τζαι τριτι επιασαμε το τρενο τζαι επιαμε γλασκωβη για τα χριστουγεννα. πρωτη φορα καμνω χριστουγεννα πρεπει να εκμνηστηρευτω.

ημασταν οι δκιο μας.
χωρις να βουρουμε να παμε δουλεια, χωρις να βουρουμε να δουμε τους φιλους μας, τιποτε. οι δκυο μας τουριστες στο ηνωμενο βασιλειο.
εκρατουσε με που το σιερι τζαι εν με αφηνε λεπτο. ουτε οταν ετζιμουμασταν αγκαλιαζε με τζαι εβραζε με εδρωνα που την αγαπη αλλα εν υπηρχε περιπτωση να εφεφκα που τζινα τα σιερκα. φτασαμε την τριτη παραμονη χριστουγεννων γλασκωβη τζαι επερπατησαμε λιο στην πολη. το βραδακι εβαλαμε τα καλα μας τζαι επηαμε σε ενα μπαρακι τζαι ιπιαμε οι δκιο μας, οι δκιο καλυτεροι φιλοι του κοσμου, οι δκιο πιο ερωτευμενοι του κοσμου. η επεκταση του εαυτου μου, τζαμε που τελειωνει το σιερι μου ξεκινα το δικο του, τζαμε που τελειωνουν τα σιηλη μου ξεκινουν τα δικα του. βλεπει με μες τα μαθκια τζαι εν φοουμε τιποτε, εν εχω αποριες εν εχω κενα.

χριστουγεννα εξυπνησαμε εφαμε το πρωινο μας τζαι εδωκαμε μες την πολη. ΟΥΛΛΑ κλειστα. ουλλα αδεια. εν ειχε ετσι πραμα.





εν πτοουμαστε. εσυνεχιζαμε τζαι εψαχναμε ενα καλο εστιατοριο να φαμε χριστουγεννιατικο δειπνο, αφου ο ξενοδοχος ειπε μας οτι ουλλα εννναν ανοιχτα τζαι εν θα χρειαστουμε καν κρατηση. ουλλα τα εστιατορια ηταν κλειστα αλλα ειχαν χριστουγεννιατικο μενου ετσι υποθεσαμε οτι θα ανοιξουν πιο μετα. εμαρκαραμε κανενα δκιο, επιαμε επιασαμε λυξια που ενα περιπτερουι τζαι επιαμε πισω στο ξενοδοχειο για να ετοιμαστουμε για το βραδυ. ετοιμαζουμαστε, τζαι φκενουμε. ψοφος.
περπατουμε περπατουμε, 2-3 ωρες. τιποτε. ουλλα κλειστα. τζαι τα 2 που ηταν ανοιχτα ηταν πριβε παρτυ. ηβραμε ενα φυσιατικο τζαι εκατσαμε κατω που μια σταση λεοφορειου τζαι εφαμε το πρωτο μου χριστουγεννιατικο δειπνο :) εν θα μπορουσε να ηταν πιο ομορφα. 
ετσι ειμαστε εμεις. εντζαιν αναγκη να ειναι καπου ωραια αρκει να εχεις τους ανθρωπους που αγαπας διπλα σου.

ακομα καμια δκιο ωρες περπατημα τζαι πισω στο ξενοδοχειο. πινουμε ακομα. ετσι εφαμε χριστουγεννιατικη πιτσα που το ξενοδοχειο τζαι 4 ποτηρια κρασι μεταξυ μας. 40 λιρουες. χεχ, σικκημε. 

πεμπτη ημερα εκπτωσεων. ΔΕΝ ΕΞΑΝΑψουμνισα ετσι πολλα. επιασε μου τζαι παπουτσια τζαι αρωματα τζαι εκακομαθε με.
επροσπαθουσαμε την παρασκευη να κλεισουμε την βαλιτσα μας τζαι δεν εκλειε.

ειχαμε κατι προβληματα με τα τραινα την παρασκευη, φτασαμε η ωρα 03:00 ξημερωματα σαββατου πισω στο σπιτι μας αλλα εν ειχε τιποτε. αρκει που ημασταν μαζι.

σαββατο πρωι ξηπνησαμε εβουττησαμε σε ενα τρενο τζαι επιαμε λονδινο. πρωτη φορα μπενω στο μετρο του λονδινου, πρωτη φορα βλεπω τον μπιγκ μπεν που τοσο κοντα, πρωτη φορα βλεπω το λονδινο τοσο ομορφο τζαι στολισμενο.
οταν φτασαμε εκατσαμε σε ενα μικρο καφενειο σε ενα παραδρομο της οξφορντ στριτ, τζαι εφαμε πρωινο. ηταν τοσο γεματο ηρταν δυο ηλικιωμενοι τζαι εστεκουνταν διπλα μας. λαλουμε τους ελατε κατσετε μαζι μας, εκατσα εγω στα ποδια του αγοριου μου τζαι το ηλικηωμενο ζευγαρι απεναντι μας. μονο 3 καρεκλες ειχαμε.
επιασαμε τους κουβεντα τζαι ελαλουσαν μας ιστοριες. η συζυγος επερασε 2 βομβαρδισμους κατα τη διαρκεια του δευτερου παγκοσμιου πολεμου, το σπιτι τους εβομβαρδιστηκε.

ερωτησα την πως γνωρησε τον συζυγο της. τζινος ειπε οτι ειδεν την μια φορα σε ενα youth club τζαι επιε τζαι ρωτησε τη "is it ok if i hold your hand? we've been together since then, 65 years."
πανεμορφο πρωινο.. 

μετα επιασε το χερι μου ο μαγειρας μου τζαι επηρε με βολτες σχεδον σε ουλλο το λονδινο, μεσα σε μια μερα.
το βραδυ πριν να φιουμε ειπαμε να καμουμε χριστουγεννιατικο δειπνο στο λονδινο, σε ενα ομορφο εστιατοριο κατω που τη σταση του waterloo, σε ενα εστιατοριο που επεζε ζωντανη τζαζ. 
εφαμε το στεκκι μας το επιδορπιο μας, το κρασουι μας, το κοκτειλ μας.
πισω στο κοβεντρυ, μεσα στο τρενο ετραγουδουσαμε τζαι εγελουσαμε.
μετα ειπαμε να κατσουμε στα βραστα μας να ξεκουραστουμε τζαι να χωρτασουμε ο ενας τον αλλο αφου ηταν να ηταν η τελευται του βδομαδα.

παραμονη εμαγειρεψε μου ο μαγειρας μου wellington beef, εκαμα ενα οκ επιδορπειο, κρασουι τζαι εμαθα να καμνω τζαι μοχιτο. ειδαμε τα πυροτεχνηματα μαζι τζαι επεξαμε κιθαρουα. 
τιποτε εν ειχα αγχος τιποτε εν εφοουμουν. 








επερασε ο τζαιρος. ξυπνησαμε σημερα τζαι σιγα σιγα εκλεισα του την βαλιτσουα του τζαι επηαμε αεροδρομιο.. υποσχεθηκα του οτι εν θα εκλεα τουλαχιστο οι μπροστα του αλλα εν αντεξα. ειμασταν δκιο μιτσιοι μεγαλοι, εξω που ενα γκεητ καπιου αεροδρομειου τζαι αγκαλιαζουμασταν τζαι κλεαμε.
εν φοουμε ειμαι σιουρη μαζι του οτι ειμαι προστατευμενη οτι αγαπα με οτι ενναν δαμε, ειναι δαμε. απλα φοουμε που εμεινα μονη μου. νοιωθω παραξενα, νιωθω καπως οπως στη ρωμη ενω εν βλακεια μου μονη μου το καμνω του εαυτου μου.
εν παει τιποτε κατω, εν μπορω να μπω μες το δωματιο τζαι να μεν ειναι τζαμε. 
αλλα εννα το συνηθησουμε. τζαι εν θα ειναι για πολλη. ισως για ακομα ενα χρονο το πολλη.
τζαι εννα προσπαθησω να παω εγω σε κανενα δκιο μηνες. τζαι μετα το καλοκαιρι οταν καμνει την πρακτικη του. ξερω το ο κοσμος εχει πιο σοβαρα προβληματα. ξερω το.
απλα εν απαισιο να εισαι μονη σου. 


αυτααααααα......